Toen nu, eind januari '33, Hitler in Duitsland aan de macht kwam (dodelijke bedreiging, voor sociaal-democraten niet minder dan voor communisten), rees de vraag of zulks niet tot een herziening van oude standpunten noopte. Midden februari verklaarde het dagelijks bestuur van de SAl zich bereid tot nieuwe onderhandelingen met de Communistische Internationale waarbij men 'op grond van openlijke en eerlijke overeenstemming'
zou moeten streven naar verwezenlijking van 'de eenheidsgedachte van de gehele arbeidersklasse'
. Het Executief Comité (het Ekki) van de Komintern (dat wij eerder reeds ontmoetten) wees directe besprekingen van de hand; wel was het, aldus een publieke verklaring, bereid, de communistische partijen in de verschillende landen op te dragen, door bemiddeling van de sociaal-democratische partijen 'het eenheidsfront met de sociaal-democratische arbeidersmassa'
s te vormen'. Anders gezegd: de sociaal-democratische leiders moesten uitgeschakeld worden en hadden, aldus .het Ekki, niet beter verdiend. Immers: