Wij beginnen met het eerste punt en moeten dan onderstrepen dat men er zich in Londen onvoldoende bewust van was geweest, welk een omstreden plaats de politie in de samenleving in bezet gebied was gaan innemen. Zij was niet alleen gelijkgeschakeld en landelijk en regionaal, vaak ook plaatselijk, onder 'foute' gezagsdragers geplaatst, maar zij was ook, en vooral, het orgaan geweest waarmee de bezetter de z.g. openbare orde had gehandhaafd. Bij de uitvoering van talrijke hatelijke maatregelen was telkens de politie betrokken geweest - publiekelijk -, zij had daarnaast talloze arrestaties ten dienste van de bezetter verricht en arrestanten vastgehouden en aan de 'SD' overgedragen. Zeker, de bezetter was van
Arresratiebeleid (in bevrijd gebied)Arrestanes en interneringen van 'foute perso- nen'Bernhard, Prins, JBinnenlandse Strijdkrachten (BS), Nederland- seGermaanse SS in Nederland (Nederlandse SS)Illegalireit, Nederlandse (voormalige, in be- vrijd gebied)Kruis. H. J .Nationaal-Socialistische Beweging (NSB)Nationale JeugdsrormSSWA (NSB)D 61 Buitengewoon StrafrechtZuivering na de oorlog'LONDEN' ARRIVEERTde politiekorpsen uit ook tegengewerkt, maar van die tegenwerking wist de brede massa niet af. Zij was de politie in veelopzichten gaan zien als een verlengstuk van het onderdrukkingsapparaat van de bezetter. Het gevolg was dat de politie als geheel bij de bevrijding haar gezag had verloren. Niet de uitgesproken 'foute' elementen in de korpsen vormden toen een probleem (die zouden opgepakt worden), maar diegenen die, zonder 'fout' te zijn geweest, een zo grote mate van dienstbaarheid aan de bezetter aan de dag hadden gelegd dat hun gedragingen onmiddellijk nader moesten worden onderzocht; anders gezegd: de politie moest gezuiverd worden en voordat zij naar behoren gezuiverd wàs, kon zij eigenlijk nauwelijks in het openbaar optreden. Deed zij dat laatste wel, dan deed zij dat overigens in de door de bezetter ingevoerde, als 'Duits' aangevoelde uniformen en in het bevrijde Zuiden zonder wapens; immers, gelijk eerder vermeld: begin september had de bezetter aan de politie in de zuidelijke provincies haar wapens ontnomen. Het kwam er alles tezamen op neer dat het instrument waaraan regering en Militair Gezag het uitvoeren van de arrestaties wilden toevertrouwen, voorshands onbruikbaar was. Op zichzelf was dat een groot nadeel, want de politiemannen waren gewend, met zekere ordelijkheid op te treden en tegen excessen te waken, en zij wisten dat van elke belangrijke handeling een aan vaste regels gebonden proces-verbaal moest worden opgesteld - van de betekenis en de zin van dat alles waren buitenstaanders niet zomaar doordrongen. Aangezien evenwel de arrestaties in het algemeen gesproken niet door de ongezuiverde politie konden worden verricht, moesten zij wel door buitenstaanders ter hand worden genomen, d.w.z. door leden van voormalige illegale groepen.