Daar kwam dan nog bij dat zich in die allereerste bevrijdingsperiode al vrij scherpe tegenstellingen manifesteerden: de OD stond tegenover het Militair Gezag, er was animositeit tussen KP'ers en OD'
ers, er was overal waar de gediscrediteerde politie ging arresteren, ontevredenheid dat zij dat deed, er was ten aanzien van vrijwel elke benoeming die moest worden gedaan, sprake van jaloezie en er waren ook de problemen van het dagelijks leven: de verbindingen waren verbroken, er was geen gas of electriciteit, er dreigden voedseltekorten, oorlogsslachtoffers moesten worden opgevangen. Tijd voor lange deliberaties ontbrak, er diende in samenwerking met de Geallieerden snel en effectief te worden ingegrepen. Het Militair Gezag deed dat: misschien niet zozeer in Eindhoven maar bepaald wèl in Maastricht, Nijmegen en Oost Zeeuws-Vlaanderen. Het nieuwe gezagsorgaan genoot in die eerste periode een ruime mate van goodwill: van de bevolking als geheel die het in uniform verschijnend gezagsapparaat associeerde met de bevrijdingslegers; van de zijde van diegenen die bevreesd waren geweest dat het bij de bevrijding tot links-extremistische woelingen-zou koinen en die nu het Militair Gezag beschouwden als een waarborg voor maatschappelijke rust; en ook van alle 'vernieuwers'
; want zij die de angst koesterden dat de 'oude'
gezags
Dagelijks leven
Illegalireit, Nederlandse (voormalige, in be- vrijd gebied)
Maastricht
Nijmegen
Ordedienst (OD)
Reicbskommissariat
Secrerarissen-generaal
Seyss-Inquart, A.
Wetsbesluiten, 'Londense
Zeeuws-Vlaanderen
MAJOOR SCHÜRMANNS RAPPORTdragers zonder uitzondering automatisch weer op het kussen zouden komen, vertrouwden graag dat het Militair Gezag zulks zou voorkomen - het had ruime zuiveringsbevoegdheden, het kon de weg naar de 'vernieuwing'
open houden.