Die laatste twee voorstellen werden beide aanvaard en ook werd het Hooglerarencontact toegelaten (het denkbeeld om De Geus te laten optreden voor het Studentenverzet werd niet overgenomen), maar op andere punten rezen moeilijkheden. Het Parool, Vrij Nederland, Je Main tiendrai en De Waarheid gingen zich er tegen verzetten dat meer recente c.q. in hun ogen minder belangrijke illegale bladen een vertegenwoordiger zouden krijgen (hun bezwaren richtten zich tegen Ons Volk en9AmbrenarenverzetContact-Commissie der IllegalireirDe GeusGrote Adviescommissie der Illegalireit (GAC)HooglerarenconracrJe Maintiendras (illegaal blad)Katholiek KompasLandelijke Organisatie voor Hulp aan Onder- duikers (LO)Neher, L.Nieuwe Rotterdamse Courant (tijdelijkOns VolkOrdedienst (OD)Het Parool; 1De StandaardStudentenverzetTechnische Hogeschool, DelftDe TelegraafTrouwVaderlands ComitéVrij NederlandDe Vrije KathederDe Waarheid'De Zeernanspor'WIE WORDT TOEGELATEN TOT DE GAe? DE ILLEGALITEIT EN HET NAOORLOGS BESTELChristofoor), het Studentenverzet en Dl Geus maakten bezwaar enerzijds tegen het toelaten van het Hooglerarencontact, aangezien dit, aldus later de Delftse Studentenraad, 'toch nauwelijks als een verzetscollege was te beschouwen", anderzijds tegen het weren van Ons Volk, een door studenten geproduceerd illegaal blad dat een grote oplage had: ca. 100000 (groter nog die vanJe Maintiendrai, Het Parool, Trouu/ oî Vrij Nederland). Hoe uit al die meningsverschillen te komen? De Contact-Commissie koos een simpele oplossing: zij bepaalde op 3 I augustus dat alleen die groepen tot de Grote Adviescommissie zouden worden toegelaten, omtrent welker toelating geen verschil van inzicht bestond. Nadien maakten verscheidene groepen aan de Contact-Commissie de wens kenbaar, vertegenwoordiging te krijgen in de Grote Adviescommissie: nog in augustus hadden dat de Zeernanspot, de 'Natura' -organisatie, het Belastingverzet en Ons Vrije N-ederland gedaan, in september deden. het de Oorlogspleegkinderen-commissie (waarover meer in het volgende hoofdstuk), de Persoonsbewijzencentrale en Ons Volk, in november Christofoor, De Vrije Katheder, de Centrale Inlichtingendienst en een van de Amsterdamse Vrije Groepen: de 'groep-Bakker' (al deze organisaties werden toegelaten); in maart '45 vroeg nog de organisatie die de naoorlogse hulp aan onderduikers en bezettingsslachtoffers ging voorbereiden, Nederlands Volksherstel, toelating aan en tenslotte deed dat in april het christelijksoeiale Amsterdamse illegale blad Klein maar dapper. Die laatste twee verzoeken werden afgewezen. 2 Wat de samenstelling van de Contact-Commissie betreft: daaruit verdwenen twee leden, nl. Caljé en Neher. Caljé vertrok begin oktober met een informatie-opdracht naar het bevrijde Zuiden en naar Londen. Enige tijd na dat vertrek besloot de commissie, zijn plaats te doen innemen door een 'informateur' van het Delta-Centrum, een lid dus zonder stemrecht. Die 'informateur' kwam niet opdagen (in het DeltaCentrum konden de OD, de KP en de RVV het er namelijk niet overV[aderlands] C[omité] als werkcomité fungeert.' (telegram, 4 nov. 1944, van Vm aan Gerbrandy,BelasringverzetCaljé, C.). F.Centrale Inlichtingendienst (illegaal)ChristofoorCollege van VertrouwensmannenContact-Commissie der Illegalireir'Delta's'De GeusGroep-'Bakker' (Loorsma)Grote Adviescommissie der Illegalireit (GAC)Je Maintiendras (illegaal blad)JodenKlein maar DapperLandelijke Knokploegen (LKP)'Natura'Nederlands VolkshersrelNeher, L.Ons VolkOns Vrije NederlandOorlogs- en vervolgingsslachtoffers, Neder- landseOorlogspleegkinderenOrdedienst (OD)Het Parool; 1Persoonsbewijzencentrale (PBC)Raad van Verzet (RVV)StudentenverzetTechnische Hogeschool, DelftTrouwVakcentralesVrij NederlandVrije Groepen Amsterdam (VGA) en Den HaagDe Vrije Katheder'De Zeernanspor'eens worden wie die 'informateur' zou zijn). Wat Neher betreft: tegen hem rezen bij verscheidene groepen die tot de middensectie behoorden, toenemende bezwaren. Men ging hem verwijten dat hij de groepen van zijn sectie onvoldoende inlichtte, dat hij in de Contact-Commissie standpunten innam waarmee de meeste van die groepen het niet eens waren, dat hij meer en meer mede een feitelijk vertegenwoordiger werd van de OD en dat hij met zijn gehele beleid dichter stond bij figuren als Hirschfeld dan bij de illegaliteit - hij werd tenslotte eind maart '45 vervangen door mr. Jan Drion, een van de twee redacteuren van De Geus.