In mei' 39 was, zoals wij in hoofdstuk 7 weergaven, op initiatief van de Parindra (de in sociaalopzicht behoudende nationalistische partij) een
De Fakke4 1Indische Nederlanders (Indo-Europeanen)Nieuwenhuys, R.Partai Indonesia Raya (Parindra)Stuurgroep'EEN PARLEMENT VOOR INDONESIË!'Indonesische politieke federatie opgericht, de Gaboengan Polilik Indonesia oftewel de Gapi; oprichters waren, behalve de Parindra, de Gerindo (de meer 'socialistische' nationalistische partij), de Partai Sarekal Islam Indo nesia, de PSII, en twee regionale partijen: de Persaloean Minahassa (het Minahassa-Verbond) en de Pasoendan (de organisatie der Soendanezen); de katholieke partij, de Persatoean Polilik Katholik Indonesia, de PPKI, was spoedig tot de Gapi toegetreden. De leiding van de Gapi was toevertrouwd aan een centraal secretariaat, gevormd door vertegenwoordigers van de Parindra, de Gerindo en de PSII, respectievelijk Thamrin, Sjarifoeddin en Abikoesno. De Gapi had vervolgens in september na een vergadering te Batavia (als 'Djakarta' aangeduid) een manifest uitgegeven waarin de deelnemende organisaties hadden verklaard dat zij voortaán niet zelfstandig maar louter in Gapi-verband actie zouden voeren; ook was in dat manifest het eerste doel van de actie aangegeven: 'dat er behoort te worden ingesteld een regering met een parlement dat gekozen wordt uit en door het volk' (rechtstreekse verkiezingen dus met veel meer kiezers) 'en een regering die verantwoordelijk is aan dat parlement' (hetgeen het einde zou betekenen van de overheersende positie van de gouverneur-generaal en dus van Nederland). Vrijwel de gehele inheemse pers alsmede de organisatie van de inheemse studenten en de federatie van vakbonden van inheems gouvernementspersoneel hadden zich onmiddellijk achter de Gapi geschaard en haar leus: 'Indonesia berparlemenf' ('een parlement voor Indonesië!') overgenomen. Eind december was vervolgens in Batavia met medewerking van een nieuwe federatie van alle jeugdorganisaties, nationalistische zowel als Islamietische, een Volkscongres gehouden waar de rood-witte vlag als 'eenheidsvlag' en het Indonesia Raya als 'eenheidslied' waren aanvaard - wij haalden in hoofdstuk 7 de uitspraak aan van van Starkenborghs Adviseur voor inlandse zaken, dr. G. F. Pijper: 'Nimmer in de geschiedenis der inheemse politieke beweging is de eenheid zo groot geweest als nu.'