Tegelijk met die wijziging van het geheel Java bestrijkend militair bestuur werd ook het regionale bestuur van het eiland veranderd: de verdeling van Java in drie provincies (West-, Middenen Oost-Java) kwam te vervallen en er werden weer residenties ingesteld: de zeventien waarin Java (en Madoera, maar minus de Vorstenlanden) ten tijde van 21
Departementen (Nederlands-Indië)
Hooggerechtshof van Nederlands-Indië
Nakajama, josjiro
Onderwijs (Nederlands-Indië)
Propaganda, Japanse
Rechtswezen (Nederlands-Indië)
de komst der japanners verdeeld was geweest. Benoemd tot resident' werden slechts japanners: zeventien, geen Indonesiërs. De nieuwe residentiekantoren kenden maar vier afdelingen: voor Algemene Zaken, voor Bestuurszaken, voor Economische Zaken en voor Politie-aangelegenheden. De japanse residenten waren of gepensioneerde officieren of bestuursambtenaren uit andere door japan bezette gebieden of hoofdambtenaren van departementen te Tokio; zij maakten zich bijna allen door hun hooghartig optreden gehaat. De ambtenaren van hun kantoren waren Of japanners Of Indonesiërs - die Indonesiërs hadden weinig in te brengen, 'in truth', aldus na de oorlog een der inheemse regenten van Midden-java, Raden Adipati Ario Soedjiman Martadiredja Gandasoebrata, 'it was these japanese officials who held the leadership and the power.' 2