1 In West-Duitsland werd Anne Franks dagboek in eerste instantie geweigerd door de befaamde Fischer Verlag, in de Verenigde Staten werd het zelfs door tien uitgeverijen geweigerd. Anno 1985 is het dagboek dat pas ca. tien jaar na de eerste verschijning internationale bekendheid kreeg, in zes-en-dertig landen verschenen en zijn er in totaal IS tot 16 miljoen exemplaren van verkocht. 2 E. H. Kossmann in 1940-1945: Onvenuerkt verleden], p. 49.
'Het Achterhuis'
De Bezige Bij
Contact (uitgeverij)
Eichmann. A.
Fischer Verlag
Frank, Anne
Illegalireir, Nederlandse (voormalige, na de be- vrijding)
Jong, L. de
Kossmann, E. H.
Meulenhoff,]. M. (uitgever)
vlotte inschakeling van het Nederlandse bedrijfsleven in de Duitse oorlogseconomie), van '47 af de ene hoge overheidsopdracht na de andere kreeg, of toen de vroegere directeur van de Nederlandse Heidemaatschappij ir. C. Staf (die, met instemming van Hirschfeld, in de zomer van '41 het uitzenden van Nederlandse landbouwers naar de door Duitsland aan de Sowjet-Unie te ontroven gebieden had bevorderd) van '51 tot '
59 minister van defensie was in vier verschillende kabinetten - trouwens, dat prof. dr. J. E. de Quay in '59 minister-president werd, leidde slechts tot één publiek protest: protest van de Utrechtse historicus prof. dr. P. Geyl die er aan herinnerde dat de Quay in de zomer van '40 als lid van het Driemanschap van de Nederlandse Unie de parlementaire demoeratie had verzaakt en aanpassing aan het Derde Rijk gepredikt; Geyls protest verscheen in het weekblad Vrij Nederland en werd nergens in de dag- en weekbladpers overgenomen.