's Morgens om half elf kregen de '
z 5', de 'TM SI'
en twee van de vijf mijnenvegers (de andere drie waren voor de Waalhaven geposteerd om het oversteken van Duitse troepen te verhinderen) aanvallen van Duitse duikbommenwerpers te doorstaan; de bommen misten hun doel. De "Z S' en de 'TM 5 I'
die herhaaldelijk van de wal af getroffen werden, bleven vuren tot ze al hun munitie verschoten hadden. De 'z 5' (vijf man waren gewond geraakt) keerde toen naar Hoek van Holland terug, de 'TM SI'
(één man gesneuveld, twee gewond) voer, om de opgelopen schade hersteld te krijgen, naar de werf 'Gusto'
in Schiedam. De trawler-mijnenvegers werden aan de noordelijke Maasoever gemeerd; zij stonden nog in de rode menie en waren daardoor midden op de rivier een te gemakkelijk zichtbaar doel voor de Duitse bornmenwerpers.ê Tezamenhadden al die schepen bewerkstelligd dat de Duitsers enkele urenlang van de Willemsbrug nauwelijks gebruik konden maken. Intussen landde nog steeds het ene Duitse vliegtuig na het andere op Waalhaven. De commandant van de 'TM SI'
die zich op de werf'Gusto'
, in een mand gezeten, aan een kraan omhoog liet hijsen, kon dat duidelijk zien; hij gafhet bericht telefonisch aan de marinestaf door en het gevolg was, dat de chef van die staf, vice-admiraal Furstner, besloot, een aanzienlijk zwaardere marine-eenheid naar Rotterdam te zenden": de torpedobootjager 'van Galen'
die bij Den Helder lag; uit Vlissingen waren toen de kanonneerboten 'Flores'
en 'Johan Maurits van Nassau'
al naar Hoek van Holland onderweg; de bedoeling was dat zij zo spoedig mogelijk de 'van Galen'
naar Rotterdam zouden volgen.