Eind van de middag had Seyss-Inquart nog niets van de secretarissengeneraal vernomen. Hij werd ongeduldig, vreesde een weigering (die hem voor grote moeilijkheden zou plaatsen l) en stelde een ultimatum: vóór achtGetuige H.Hirschfeld,dl.c, p.Hirschfeldsaantekeningen z.d.:a.Getuige H.Hirschfeld,dl.c, p.GetuigeG.Spitzen, a.v., p.College van Secrerarissen-CeneraalHirschfeld, H. M.Militäruertualtung; 2OrdnungspolizeiSeyss-Inquart, A.Sicherheitspolizei (und SD)Snouck Hurgronje, A. M .Spitzen, D. G. W.Verordeningenblad (Verordnungsblatt)Winkelman, H. G.uur 's avonds wilde hij uitsluitsel hebben. 'Wij zijn toen', aldus Hirschfeld, 'kwart voor acht naar hem toe gegaan en hebben hem meegedeeld dat wij bereid waren, onze functie te blijven vervullen, mits wij dat konden blijven doen in het belang van het Nederlandse volk." Toen Spitzen na afloop van die bespreking met Trip, negentien jaar ouder dan hij, over het Voorhout liep, zei deze: 'Jongeman, wij moeten oppassen, want wij hebben een eerste stap op een hellend vlak gezet ... Wij kunnen alleen een absolute maatstaf vinden in onze eigen eer en geweten als Nederlanders." Trips bezorgdheid werd intussen bepaald niet door al zijn ambtgenoten gedeeld. De secretarisgeneraal van justitie, Tenkink, zag, zo zei hij nog diezelfde dag tegen zijn vijf procureurs-generaal, 'in de komst van de Rijkscommissaris dit voordeel, dat er thans een centraal Duits gezag is, hetgeen aan de eenheid in de bestuursmaatregelen hier te lande zal ten goede komen'; Tenkink gaf opdracht' om zo streng mogelijk tegen onruststokers op te treden.f Tegelijk oefende hij, eveneens op die zoste mei, sterke druk op de Hoge Raad uit opdat dit college geen bezwaar zou maken tegen het feit dat de vonnissen voortaan 'in naam van het recht' geveld zouden worden; opgelucht was hij toen de Hoge Raad zich hierbij neerlegde."