Robert Antony Verwey was, toen hij zich tot 'waarnemend secretarisgeneraal van sociale zaken' liet benoemen (hij heeft zich nooit anders aangegeduid), acht-en-vijftig jaar. Hij was inin Soerabaja geboren, maar had Nederlands-Indië voor zijn opleiding verlaten. Hij studeerde in Delft en aanvaardde ineen functie bij het departement van waterstaat. Inwerd hij plaatsvervangend directeur van de rijksdienst voor werkloosheidsverzekering en arbeidsbemiddeling, indirecteur. Hij had indus drie-en-twintig jaar ervaring op het moeilijke gebied van de werklozenzorg, en men mag wel zeggen dat zich na Hiders Machtübernahme bij hem, alsook bij verscheidene van zijn hoofdambtenaren, een zeker gevoel van bewondering ontwikkeld had voor de wijze waarop men in Duitsland het probleem der werkloosheid aanpakte. Die bewondering was in Duitsland niet onbekend gebleven en Verwey kan haar slechts versterkt hebben toen hij enkele weken na de capitulatie in een interview met De Telegraaf bepleitte dat Nederlandse arbeiders die in ons land geen werk konden vinden, met hun gezinnen naar Duitsland zouden emigreren; belemmerende bepalingen (van den Tempels instructie bijvoorbeeld) moesten uit de weg geruimd worden. 'Dat ook de gezinnen over zouden komen, heeft', aldus Verwey, 'op het ogenblik nog practische bezwaren, nl. een zekere woningnood in Duitsland'4 - de mannen moesten maar vooruit gaan. graaf,ArbeidsinzetCollege van Secrerarissen-CeneraalDepartement van Sociale ZakenIndustrie, Wehrmacht-ordersRingers, J. AScholrens, A. L.Seyss-Inquart, A.Sijes, B. A.De TelegraafTempel, J. van denWerkgelegenheidWerkweigeraarsWERKEN VOOR DE VIJAND