Het kwam in de tweede helft van april en in de eerste dagen van mei tot een verwoed touwtrekken tussen, aan de ene kant, Mu'ssert en Generalkommissar Schmidt (die zich mèt zijn superieuren van de Parteileanzlei meer en meer zorgen was gaan maken over de pretenties van de SS) en, aah de andere kant, Feldmeijer en Rauter. Alle diplomatieke talentenwaar Seyss-Inquart over beschikte, waren nodig om slaande ruzie te voorkomen. Het compromis dat tenslotte tot stand kwam, had de volgende inhoud: de beëdiging van, de Nederlandse SS op Hitler.zou voorafgaan aan de beëdiging van het NSBkader op Mussert; figuren als Roskam en Dieters zouden niet de eed van trouw op Hitler afleggen en die eed zou aan de 'gewone'
leden van de SS niet afgenomen worden door Himmler maar door Mussert. Het was niet alleen op zichzelf een tekenend conflict geweest, belangrijk was het óók door de neerslag die het vond in twee brieven aan Himmler, één van Rauter, één van Seyss-Inquart - brieven die beide van eminent belang zijn.