Op deze oproep tot burgerlijke en ambtelijke ongehoorzaamheid werd door Seyss-Inquart niet gereageerd. De tekst was hem vóór de afkondiging bekends, maar hij deed niets om deze te voorkomen. Evenmin nam hij represailles. Had hij het gevoel dat tot de razzia's van 6 en 9 februari veel te impulsief besloten was en dat zij, achteraf gezien, een ernstige beleidsfout geweest waren? Hield hij zijn algemene richtlijn dat hij een scherp conflict met de kerken uit de weg' moest gaan, in het oog? Nam hij aan dat het met het gevolg geven aan die kerkelijke oproep wel zou meevallen en dat hij de kansen op het tegendeel zou vergroten als hij hardhandig ingreep? Wij . weten het niet. Hij was, naar men hoorde, 'sehr böse'3 en liet dreigen dat als de kerken de Jodenvervolging nog eens aan de orde stelden, de uitzon
Aussenstellen der Sicherheitspolizei und des SD - 's-HertogenboschJodenKerkelijk VerzetLuckie, W.Seyss-Inquart, A.Touw, H. CSEYSS-INQUARTS REACTIEderingsbepalingen voor de Christen-Juden opgeheven zouden worden, maar de enige maatregel die hij trof, droeg het karakter van een concessie: hij deed weten dat ca. honderdvijftig hervormde studenten en 'plutocratenzonen' uit Vught vrijgelaten zouden worden (inderdaad konden de betrokkenen op de zaterdag na de afkondiging het kamp verlaten); als motief gaf hij op, 'dat vele predikanten die afkondiging niet hadden voorgelezen, en daarmee te kennen gaven dat zij het met het beleid van de Synode niet eens waren.'!