In het algemeen is het onze indruk dat aan de ordelijkheid speciaal op de textielsector veel ontbroken heeft. Strikte controle was door de veelheid aan fabrieken en, vooral, aan handelaren en winkeliers nauwelijks mogelijk. Wat de fabrikanten betreft: door de inkrimping van de productie kwamen zij voor grote financiéle moeilijkheden te staan; de verleiding was groot om profijtelijke Duitse orders voorrang te geven boven minder profijtelijke Nederlandse. Niet anders lag het bij de grooten kleinhandel; de omzet daalde gevoelig, prijzen en winstpercentages lagen vast, menigeen meende
BombardementenDisrriburieIndustrieNederlandse VolksdiensrSwarttouw, C. N. F.Zwarte handel/marktTEXTIELDIST RIBUTIEzich financieel alleen te kunnen redden door een deel van de goederen die hij bezat of ontving, zwart te verkopen. Vooral in de tweede helft van de bezetting moest het rijksbureau voor textielniet alleen met de bezetter maar vaak ook met het Nederlandse bedrijfsleven slag leveren. Swarttouw schrijft er nogal discreet over, maar vermeldt toch wèl dat door enkele Tilburgse industriële ondernemingen 'grote hoeveelheden wollen stoffen' die voor de Nederlandse distributie bestemd waren, 'aan de Duitsers werden verkocht. In een enkel geval waarbij de Centrale Textiel Inspectie een partij van 20 000 meter had ontdekt en in beslag genomen, was de betrokken onderneming zelfs zo brutaal om via een relatie de SS in deze aangelegenheid te mengen en deze partij na de inbeslagneming door een Nederlandse overheidsinstantie door de SS te doen vorderen."