Enkele spionagegroepen waren er die ontdekten dat de in ons land aanwezige Duitse militaire eenheden geïdentificeerd konden worden door na te gaan wat terzake vermeld stond op de grafkruisen van in ons land gesneuvelde of anderszins overleden Duitse militairen. Later werden die vermeldingen evenwel weggelaten. De groep-'Albrecht'
ging toen systematisch de Duitse militaire Feldpost-nummers opsporen: dat waren de nummers die aan de Duitse eenheden verleend waren voor het postverkeer en voor het contact met Nederlandse instanties. 'Waterleidingen electriciteitsbedrijven, gemeentehuizen en wasserijen waren', aldus het gedenkboek van de groep'Albrecht'
, 'de grootste leveranciers. Nog interessanter werd het toen de Duitse hospitalen gingen meedoen."
Deze konden de begraafplaatsen ... vervangen en zelfs verbeteren daar ze sneller werkten dan grafkruisen die vaak een maand op zich lieten wachten. Vooral Zeeland boekte schitterende resultaten. Gaf bijvoorbeeld het waterleidingbedrijf de plaats en de veldpostnummers van alle onderdelen, de hospitalen verschaften bij de veldpostnummers licht over de aard der troepen en de namen der commandanten."Deze was bij de aanleg van deingeschakeld.Dat waren als regel Duitse afdelingen in Nederlandse ziekenhuizen; men kreeg de gegevens dan van Nederlandse zijde.p.9
Groep- 'Albrecht'
Zeeland