Dat laatste kan men van Schoorl, Amersfoort en Vught niet zeggen: dat waren drie vergaarbakken van allerlei soorten gevangenen en zulks was ook onvermijdelijk, gegeven het feit dat (zoals wij in de hoofdstukken I en 4
Amersfoort, concenrrariekamp
Ommen, kamp
Rechterlijke rnacht
Schmidt, F.
Schoorl
CONCENTRATIEKAMPEN IN NEDERLANDonderstreepten) de Sicherheitspolizei talloze personen om de meest verschillende redenen in arrest nam en in gevangenissen of concentratiekampen opsloot. Wat de ons in het bijzonder interesserende illegale werkers betreft: zij werden behalve in gevangenissen, ook wel in kampen als Schoorl, Amersfoort en Vught vastgehouden terwijl hun zaak bij de Sicherheits polizei nog in onderzoek was; dat onderzoek kon eindigen met vrijlating, met overdracht aan de Duitse justitie, of met Abtrennung, d.w.z. met het opleggen van Schutzhaft. Bij overdracht aan de Duitse justitie konden die illegale werkers, voor hun proces begon, nog heel wel een tijdlang in het concentratiekamp gedetineerd blijven (men denke aan de OD'ers in Amersfoort), en als Schutzhaft opgelegd was, werden zij, totdat in januari' 43 Vught in gebruik genomen was (Amersfoort werd toen ontruimd), steeds naar concentratiekampen in Duitsland overgebracht - van januari' 43 af geschiedde dat slechts met de '
zware' gevallen: de 'lichte'
en 'middelbare'
werden nadien in Vught opgesloten; dat kon geschieden voordat van het Reichssicherheits hauptamt het officiële Schutzhaftbefehl ontvangen was. Het kampcomplex te Vught, waarvan een Judendurchgangslager deel uitmaakte, kende dus een Schutzhaftlager en er kwam, zoals wij in hoofdstuk 4 memoreerden, in de zomer van '43 ook een Polizei of'SD'-Lager, dat uitsluitend gevuld was met Untersuchungshäftlinge.