In mei '43 werd Amersfoort opnieuw in gebruik genomen. Toen begon wat wij 'de tweede periode'
uit de geschiedenis van het kamp hebben genoemd - een periode die een kleine twee jaar zou duren maar waarvan wij de laatste fase (het kamp in de hongerwinter) pas in deel IQ zullen beschrijven. In die tweede periode heeft Amersfoort in verscheidene opzichten een ander beeld geboden dan in de eerste: er kwamen veel meer gevangenen in het kamp terecht, de 'doorstroming'
verliep sneller, het regime was (in aansluiting op de overgang van 'eerste'
naar 'tweede fase'
die zich bij de concentratiekampen in Duitsland voordeed) minder barbaars en er werd minder honger geleden, vooral doordat de gevangenen voedselpakketten mochten ontvangen.