Bij vertrek kreeg men in Westerbork levensmiddelen en water mee; er was in de goederenwagons een tonnetje waarin men zijn behoeften kon doen. In de periode waarin de trein uit personenrijtuigen bestond, werden, schijnt het, alle levensmiddelen voor de gedeporteerden aan de Begleitmannschajt meegegeven (die zag men dan soms op stations in Duitsland aan Duitsers brood uitdelen), later werden de levensmiddelen in Westerbork
wagons verdeeld. Vermoedelijk zullen wel velen, vooral wanneer de reis enkele dagen duurde, dorst geleden hebben. Ook koude? In de winter wèl, al had men dekens bij zich. Het regime dat tijdens de transporten werd toegepast, werd, als men op de schaarse bewaardgebleven beschrijvingen afgaat, steeds scherper. 'De treinreis'
, aldus een beschrijving van het derde transport naar Auschwitz waarbij zich veel jongeren bevonden (21 juli' 42), was, aldus een der gedeporteerden,