Eisenhower bepaalde op 24 augustus dat Montgomery's z ist Army Group zich in de richting van het Ruhrgebied moest begeven en daarbij geholpen moest worden door de linkervleugel van Bradley's i zth Army Group (door het Amerikaanse Eerste Leger dus), Bradley had op 23 augustus zijn Eerste en Derde Leger al opdracht gegeven, de Rijnbruggen van Koblenz tot Mannheim te bezetten, Montgomery bepaalde op de zaste dat het Canadese Eerste Leger langs de kust moest trekken (daar moest het Duitse Vijftiende Leger vernietigd worden) en dat het Britse Tweede en het Amerikaanse Eerste Leger dwars door België in de richting van het Ruhrgebied moesten doorstoten. Vrij algemeen werd betwijfeld of de Duitsers aan of bij hun westgrens nog tijdig voldoende krachten konden concentreren om de Geallieerde legers tegen te houden. 'It is my intention', aldus een nieuwe aanwijzing die Eisenhower op 29 augustus aan Montgomery en Bradley deed toekomen, 'to complete the destruc tion oj the enemy jorces in the West and then advance against the heart oj the enemy homeland' Montgomery kreeg daartoe het in Engeland gereedstaande First Allied Airborne Corps tot zijn beschikking; hij moest, aldus Eisenhowers aanwijzing, 'plan and prepare jar launching an airborne assault to insure the destruction oj the retreating enemy forces.' Inderdaad, dat uit drie divisies bestaande luchtlandingskorps vormde een geduchte troef. Het had evenwel geen zware wapens bij zich en moest dus in een
Bradley, 0.DuitslandEisenhower, D. D.Elzas-Lotharingen270. 272. 289. 310. 350. 363. 364. 373. 385. 387. 426• 567. 577n• 630. 643. 906• 934; 5KoblenzKrijgsverrichtingen, aan het Oostelijk front/BalkanMannheimMontgomery, B. L.Zeeland'D-DAY' DE GEALLIEERDE DOORBRAAKzodanige streek afgeworpen worden dat de Geallieerde landstrijdkrachten het binnen enkele dagen zouden kunnen bereiken. Montgomery gaf opdracht, een groot deel van het luchtlandingsleger op zaterdag 2 september bij Rijssel en Yperen aan de grond te zetten, maar trok die opdracht op I september in: er werd op de zde slecht weer verwacht en het zag er bovendien naar uit dat steun van luchtlandingstroepen in het Frans-Belgische grensgebied volmaakt overbodig was. Het Britse Tweede Leger kreeg op die zaterdag bevel, onverwijld naar Brussel en Antwerpen op te rukken. Aldus geschiedde. Zondag, in het begin van de avond, bereikten de eerste Geallieerde tanks Brussel waar de Engelsen met wild enthousiasme begroet werden. Ze gunden zich geen rust. Nog diezelfde avond reed een deel van hun tanks in de richting van Antwerpen. Daar gaf de Duitse Hafenkommandant, die nagenoeg geen militaire inlichtingen had gekregen, pas op die zondag bevel tot het vernielen van de haveninstallaties. Men was op maandag 4 september nog met de voorbereidingen bezig (waarbij geconstateerd werd dat men niet in de verste verte over voldoende explosieven beschikte), toen onverwachts Engelse tanks met Belgische illegale werkers als gidsen in het havengebied verschenen. De Duitsers die de gehele dag door bij het aanbrengen van explosieven gehinderd waren door allerlei verzetsgroepen " moesten zich overhaast terugtrekken; van de meer dan zeshonderd kranen hadden zij slechts drie kunnen opblazen.