'werd de vergaderden verzocht om heen te gaan, maar nu wilden ze en moesten ze Tjokro de hand kussen. Om ons ontstond een gedrang. Van alle kanten werd Tjokro aangegrepen en men kuste zijn handen, zijn schouders, de rand van zijn
Hazeu, G. A. J.Idenburg, A. W. F.Korver, A. P. E.Rinkes, D. A.Salim, AgoesSarekat IslamTjokroaminoto, O. 5., (Tjokro)Wal, S. L. van derINDIË ONTWAAKTjas. Hij kreeg het benauwd en sprong op een stoel maar nu omvatten de lieden zijn benen en kusten zijn voeten. Wie niet bij Tjokro konden komen, pakten óns beet. En het hielp niet of we al beweerden niet de leider te zijn, want ze zeiden: 'Het doet er niets toe, u is toch zijn patih: We vluchtten binnen in het gebouwen het [plaatselijk] SI-bestuur verzocht de lieden uiteen te gaan. Maar nu weigerde het volk beslist en verklaarde bij monde van enige sprekers: 'Wij zijn van verre plaatsen gekomen niet om te horen spreken maar om. Raden Mas te zien en hem de hand te kussen. We gaan niet heen zonder hem te zien'; en kalm hurkten zij neer, Toen werd hun aan het verstand gebracht, dat Tjokro zou bezwijken, zo ze hem allen de hand drukten. Als ze beloofden, rustig te blijven zitten, zou Tjokro buiten komen en dan konden ze hem zien. Men vergat echter, de lieden binnen in het gebouw hetzelfde te zeggen. Toen we dan ook buiten kwamen, drongen de lieden van binnen op, terwijl de lieden buiten bleven zitten. Maar toen steeds meer mensen uit het gebouwons omdrongen, begrepen de lui buiten dat ze zó niets te zien konden krijgen en stonden allen op om naar hem te dringen. Het was een verschrikkelijk gedrang. Bij het verlaten van het erf werd de erepoort omver gedrongen en met de grootste moeite alleen gelukte het ons, het gedrang te ontsnappen en naar het aan de overkant van de weg gelegen hotel te vluchten, waar we ons in een kamer opsloten. Nog lange tijd bleef het volk op de weg wachten.