Hinderlijker nog was dat, per I april '42, de Japanse tijd werd inge
JAPANS SYMBOLEN INGEVOERDvoerd: in het gehele Nanjo-gebied ging de z.g. Tokio-tijd gelden, die anderhalf uur vóór lag op de z.g. Java-tijd. Dit betekende dat de zon gemiddeld om half acht opkwam in plaats van om zes uur en gemiddeld ook pas om half acht in plaats van om zes uur onderging. Men was in Indië gewend geweest, vroeg aan de slag te gaan - voorzover de begintijden van het werk gehandhaafd werden, betekende de nieuwe tijdsregeling dat men elke dag in het donker zijn woning verliet. Sommigen evenwel begonnen hun dagelijkse taak anderhalf uur later dan gewoonlijk en er waren, schijnt het, in Indië ook gebieden (die waar de Japanners niet of nauwelijks verschenen) waar men zich van de nieuwe tijdsregeling niets aantrok.