Het Japanse militaire bestuur achtte de rijstoogst te gering: voorzien werd dat een deel er van nodig was voor de voeding van de Japanse militairen in het gehele Nanjo-gebied, en gehoopt werd dat grote hoeveelheden rijst naar Japan konden worden geƫxporteerd. Er werden dan ook plannen opgesteld om de rijstoogst op Java binnen drie jaar te verdubbelen en daartoe werden deskundigen uit Japan aangetrokken. Die schreven voor dat de Japanse productiemethoden moesten worden ingevoerd: de bemesting van de sawahs moest worden gewijzigd en de zaailingen, de bibit, moesten op een andere wijze worden geplant. Die wijzigingen hadden in Japan de rijstoogst doen stijgen, maar, aldus regent Gandasoebrata: 'the japanese did not remember the difference oj climate, soil condition and way oj life oj the people oj Indonesia' 2 grote weerstand was er bij de inheemse landbouwers om wijzigingen aan te brengen in een eeuwenoude cultuur. Het Japanse experiment werd in veelopzichten een mislukking.