Er waren zeven namen genoemd - wie moest nu de opdracht krijgen? De koningin had de overtuiging dat zij voor een historische beslissing stond: aan wie kon 'de vernieuwing' worden toevertrouwd? Haar naaste adviseur, jhr. mr. F. Beelaerts van Blokland, vice-president van de Raad van State, was van oordeel dat een nationaal kabinet moest worden gevormd waarin alle politieke richtingen vertegenwoordigd waren - er zouden dan maar twee figuren in aanmerking komen om formateur te worden: Drees en Schermerhorn; hij prefereerde Drees aangezien deze veel meer politieke ervaring had en Schermerhorns vernieuwingsdenk
Beelaerts van Blokland, F.Bosch van Rosenthal, L. H. N.Drees, W.Gerbraody, P. S.Kolfschoten, H. A. M. T.Oud, P. J.Rooms-Katholieke Staatspartij (RKSP)Rutgers, A. A. L.Schilrhuis, J.Tilanus, H. WoWagenaar, G.KONINGIN WILHELMINA VOOR DE KEUSbeelden, naar Beelaerts vreesde, weerstanden zouden wekken. De koningin dacht daar anders over. In een notitie waarin zij uitdrukking gaf aan haar beduchtheid voor 'terugkeren oude partijen met nieuwe voorgevel' en waarop zij vastlegde in hoeverre diverse personen en groeperingen naar Wie en welke zij had geïnformeerd, 'vernieuwd' waren 1, schreef zij :