Nederland had tijdens de bezetting een brede beweging gekend waarin de tegenstelling tussen confessionelen en niet-confessionelen geen rol had gespeeld: de Nederlandse Unie. Zij was door haar oorsprong in conflict geraakt met het Politiek Convent, doordat het Driemanschap dat haar had opgericht: mr. L. Einthoven, mr. J. Linthorst Homan en prof. de
Einrhoven, L., tKoole, R. A.Liberale Staatspartij De Vrijheidsbond (vanaf okt.'46Linthorst Homan, J.Nederlandse UnieNederlandse VolksbewegingPartij van de VrijheidPolitiek bestel na de oorlogPolitiek ConventStikker, D. U.NEDERLANDSE VOLKSBEWEGINGQuay in hun eerste manifest op wens van de bezetter de begrippen 'Oranje' en 'onafhankelijkheid' niet hadden opgenomen waaraan de leiders van de zes grote democratische partijen 1 hadden willen vasthouden. Het Driemanschap, onderling verdeeld (Linthorst Homan had van hen drieën de grootste bereidheid getoond om aan de Duitsers concessies te doen), had allerlei initiatieven genomen die een aanpassing waren aan Duitse wensen (een aanpassing die vooralook in het onder hoofdredactie van de katholieke jongere G. Ruygers verschijnende weekblad De Unie was gepredikt), maar dat had niet verhinderd dat de Unie in '40 en '41 door honderdduizenden was gezien als een welkom tegenwicht tegen Musserts NSB en Arnold Meyers Nationaal Front; na haar opheffing in december' 41 waren van vroegere leden belangrijke illegale impulsen uitgegaan - zo was Ruygers een van de redacteuren geworden van het illegale blad Je Maintiendrai dat de denkbeelden van de Unie was blijven verkondigen.