Op die factor wees Mountbatten met alle duidelijkheid toen hij op IQ oktober, d.w.z. daags nadat de Britse Chiefs of Staff hem verlof hadden verleend om de 5th Indian Division naar Java over te brengen, in Singapore van Mook, van der Plas en admiraal Helfrich ontving. Verwijzend naar een klemmende waarschuwing die hij van de Viceroy in Brits-Indië, Pield Marshal Wavell, had ontvangen, zei hij dat Brits-Indische troepen niet gemengd mochten worden 'in internal affairs abroad'. Hij had, zei hij, een akkoord gesloten met Aung San in Birma, de Fransen hadden in IndoChina een bespreking gevoerd met Ho-Tsji-Minh - waarom ging Nederland niet tot contact met Soekarno en Hatta over? Hij had besloten, van Batavia uit Buitenzorg en Bandoeng te laten bezetten en troepen te sturen naar Semarang en Soerabaja, die laatste met opdracht om door te stoten naar Malang (een opdracht die niet uitgevoerd kon worden), maar dat hief allemaal de wenselijkheid van politieke besprekingen niet op en, betoogde hij verder, 'arty conversation not including Soekarno and Hatta could not produce worthwhile results since they were the heads of the Indonesian Republic which by common consent was running most of java to-day.' Hij zei voorts dat
Allindia Moslem LeagueBirmaBrits-IndiëBuirenzorg (Bogor)Helfrich. C. E. L.Ho-Tsji-Minh, JIbIndian National CongressIndo-China, FransMounrbarten, L.Nehroe, P.Plas, eh. O. van derSemarangSingapore (eiland/stad)SoerabajaWavell, ADE WORSTELING MET DE REPUBLIEK INDONESIËhet hem wenselijk leek, het begrip Nica zo spoedig mogelijk door een ander begrip te vervangen. Met dat laatste ging van Mook akkoord (vandaar de begin' 46 ingevoerde nieuwe, door ons al vermelde afkorting: Amacab), en ook was van Mook bereid, het zingen van het Indonesia Raya en het uitsteken van de rood-witte vlag toe te staan maar tot besprekingen met Soekarno en Hatta kon hij niet overgaan, 'government' (het kabinetSchermerhorn), aldus de aantekeningen over deze bijeenkomst, 'would only be antagonised.' 1 Van Mook zei dus niet dat hij uit eigen overtuiging geen contact met Soekarno wenste (daags voor hij naar Singapore vertrok, had een van zijn naaste medewerkers, Abdoelkadir Widjojoatmodjo, de Deputy-Chief Commanding Officer Nica op Java, met zijn medeweten een informele bespreking met Soekarno gevoerd) - dat hij persoonlijk niet tot contact met Soekarno kon overgaan, lag aan het kabinet. Uit Singapore teruggekeerd besloot hij te trachten, het kabinet geleidelijk over de streep te trekken, zulks ook daarom omdat geruchten tot hem doordrongen dat Mountbatten niet bereid was, meer Nederlandse strijdkrachten tot Java toe te laten, tenzij het overleg met de voormannen van de Republiek werd geopend. Het kabinet voor een voldongen feit stellend, verklaarde hij in Batavia aan de pers op 15 oktober (daags voordat Logemann in Den Haag in de Tijdelijke Tweede Kamer alle contact met Soekarno opnieuw afwees) dat hij tot besprekingen met leidende figuren van de Republiek bereid was, 'eventueel later ook met Soekarno.' 2 Het kabinet, hem desavouerend, noemde de betrokken persberichten 'een misverstand'.' Niets daarvan: van Mook hield vol. Op 25 oktober seinde hij aan Logemanrr' voornemens te zijn,