Deze oppositie ten spijt besloot het kabinet-Schermerhorn, dat er zeker van was dat het, als de vertrouwenskwestie werd gesteld, door de RKSPfractie niet in de steek zou worden gelaten, voort te gaan op de ingeslagen weg, ja het ging nog een stap verder dan het in december al had gedaan.
Arrlee, C.; 9Boon, H. N.Christelijk-Historische Unie (CHU)Katholieke Volkspartij (KVP)Logemann, J. H. A.Spoor, S. H.Staten-GeneraalStichting 'Indië in nood - geen uur te verlie- zen'DE REGERINGSVOORSTELLLEN VAN 10 FEBRUARI '46Toen was het van mening geweest dat de vraag of Indonesië zich desgewenst van het koninkrijk kon afscheiden, te zijner tijd aan arbitrage kon worden onderworpen, nu werd, zulks op advies van van Maak, de zaak anders gesteld: die eventuele arbitrage zou niet betrekking hebben op de vraag of maar op de vraag wanneer dat afscheidingsrecht zou worden erkend. Een belangrijk punt in het onderhandelingsaanbod dat aan het kabinet-Sjahrit zou worden voorgelegd! Overigens besloot het kabinet, ten aanzien van de volksvertegenwoordiging voorzichtiger (en zorgvuldiger) te opereren dan het in december had gedaan: het gehele aanbod werd op 7 februari kenbaar gemaakt aan beide Kamers van de Voorlopige Staten-Generaal die daartoe in geheime zitting bijeenkwamen. Er bestaat van die zitting geen verslag - wèl weten wij dat het verloop der discussies van dien aard was dat het kabinet menen mocht, de steun te hebben van een meerderheid der Kamerleden. In het Nederlandse perspectief hield zijn aanbod een stap in van historische betekenis: wat vóór de Tweede Wereldoorlog door geen minister ooit voor wenselijk was gehouden, wat het kabinet-Oerbrandy in de herfst van '42 uitdrukkelijk had afgewezen en wat drie jaar later als reactie op de uitroeping van de Republiek door het kabinet-Schermerhorn niet eens was overwogen, zou nu aan de Indonesische nationalisten worden aangeboden: erkenning, zij het niet onmiddellijk en met een slag om de arm (de arbitrage), van Indonesië's recht op zelfbeschikking.