Er werd Hirschfeld geen strobreed in de weg gelegd. Sterker nog: diegenen in Berlijn die vonden dat hij Duitsland 'wertvolle Dienste geleistet'
'33:BerlijnColijn, H.DuitslandFentener van Vlissingen, F. H.Haersma de With, H. M. vanHirschfeld, H. M.Joden, in DuirslandPatijn, J. A. N.Posrhurna, F. E., iRosenberg, A.Schickedanz, Stabs leiterSlotemaker de Bruïne, J. R.Sreenberghe, M. P. L.Verschuur. T. J.ONDER CONTROLEhad, I wisten na lang touwtrekken te bereiken dat Reichswirtscha[tsminister Funk: toen hij in juli '39 Steenberghe's goodwill-missie met een bezoek aan Nederland beantwoordde, een hoge onderscheiding voor Hirschfeld meebracht. De publikatie van de uitreiking leidde er toe dat Hirschfeld naast felicitaties uit kringen van de regering en van het bedrijfsleven, ook een aantal brieven ontving waarin Nederlanders er hun verontwaardiging over uitspraken dat hij, een Jood, een door Hitler verleende onderscheiding aanvaard had; zelfbeschouwde hij die verlening als 'een internationale beleefdheid'rDe Duitse pers kreeg overigens bij die gelegenheid zorgvuldig instructie ('er gelte als ein Freund des Reiches'"}, van Hirschfelds drie Joodse grootouders geen melding te maken. Kort na de Nederlandse capitulatie werd (23 mei) de motivering van die instructie nog wat welwillender: 'Er ist nicht jude' . 4