maar er kwam geen spoor van instemming, evenmin toen hij Hitler en Mussolini prees. Een daverend applaus weerklonk daarentegen toen hij betoogde dat het Driemanschap zich wilde' onthouden van alleswat zweemt naar ogendienerij en opportunisme tegen de bezetter'
- dat was een hak op Mussert! En dan lette men er minder op dat een passage volgde waarin Homan zei, er 'alle vertrouwen'
in te hebben, 'dat de Rijkscommissaris die zo sprak als hij kortgeleden sprak'
(26 juli), 'niet de man is voor een lichtvaardig oordeel over ons'
- anders gezegd: Homan vertrouwde dat SeyssInquart tot serieus contact met het Driemanschap bereid zou zijn.