Dat 'front van het Angelsaksische imperialisme'
was tot aan de invasie van de Sowjet-Unie ook door de communistische partij fel bestreden, met name in haar belangrijkste illegale blad, De Waarheid, dat onder hoofdredactie stond van Paul de Groot, de sterkste figuur in het driemanschap (de Groot, Loe Jansen, Jan Dieters) dat sinds de zomer van '40 leiding gaf aan de CPN. Begin mei '41, toen de Duitsers het centrum van Belgrado verwoest en Zuid-Slavië en Griekenland onder de voet gelopen hadden, schreef de Groot dat hij toch 'het meest'
getroffen was door 'de smerige rol van het Engelse en Amerikaanse imperialisme'
die zich beide 'weer in hun volle afzichtelijkheid en trouweloosheid vertoond'
hadden-: 'De Churchillaanhangers, zowel Albarda en zijn collega's in Londen als diegenen die hier moesten blijven'
, zo schreef hij twee weken later, 'voeren de oorlog voor '
Koningin en Vaderland', d.w.z. voor de winst van de couponknippers der Indische en Amerikaanse aandelen.P 'Churchill wil olie, goud en macht • .. Daarom voert hij oorlog, niet om een of andere wereldbeschouwing of vrijheidsgeest'3 - en een ongelukkig toeval wilde dat nog op 26 juni '
41 althans sommige edities van no. 17 van De Waarheid verschenen waarin 'sabotage'
afgewezen werd en met betrekking tot 'de Oranje-regering'
opgemerkt: 'dat het gevluchte zoodje gerust mag blijven waar het zit."