Bij deze bladen had zich in januari '42 een nieuw gedrukt illegaal blad gevoegd, De Oranjelerant, In een oplaag van ca. 8000 exemplaren begon het te verschijnen. Als regel werden alle artikelen door de oprichter geschreven, de drie-en-dertigjarige journalist Johan H. Doorn. Een moedig man, ongetwijfeld, maar zijn opvattingen waren simplistisch en hij trok graag de profetenmantel aan. Volgens hem was de tweede wereldoorlog, als vroegere oorlogen, gevolg van' de belangen van het Groot Kapitaal ... geld-belangen waarvoor miljoenen onschuldigen werden vermoord'l - maar dat zou niet zo blijven! 'Via Liberalisme en Socialisme'
zou Europa 'onweerstaanbaar tot het Communisme'
komen; dat was "n soort oer-wet'." Hoewel hij geen partijcommunist was, zag hij de politiek van de 'kapitalistische'
Geallieerden toch volstrekt gedomineerd door de wens, de Sowjet-Unie te laten doodbloeden voor het tot de grote invasie in West-Europa zou komen. Die invasie zou gepaard gaan met 'de verschrikkingen van een gas-oorlog'
: bovendien zouden in dat geval 'tweehonderdduizend Nederlanders als gijzelaars ... worden weggevoerd naar Duitsland'.
"