Het was de eerste maal dat in bezet Nederland een aanslag gepleegd was
ArrestariesCommunistische Partij Nederland. illegaleDelftGeelkerken, C. vanKasrein, G. W.Landbouwhogeschool, WageningenLiquidanes (van 'foute' personen)Razzia'sReydon, H.UtrechtSchreieder, J.Seyffardt, H. A.Seyss-Inquart, A.Sicherheitspolizei (und SD)Technische Hogeschool, DelftUniversiteit van AmsterdamWaals, A. van derWapperom, P.Zuid-HollandBESPREKING BIJ SEYSS-INQUARTOpeen prominent helper van de vijand: de man namelijk van wie in de zomer van '4I de oproep was uitgegaan tot vorming van het Nederlands Legioen; van dat legioen was hij formeel nog steeds de 'commandant' - dat feit wierp bij Seyss-Inquart heel wat meer gewicht in de schaal dan dat hij óók 'gemachtigde' van Mussert was. Intussen besefte Seyss-Inquart wèl dat hij Mussert in deze aangelegenheid niet kon passeren. Hij liet hem uitnodigen naar de bespreking te komen. Mussert weigerde. Precies een week tevoren was Seyss-Inquarts decreet verschenen waarin stond dat alle instanties van het Reichskommissariat'bij de uitvoering van belangrijke bestuursmaatregelen' met de leider der NSB 'overleg' moesten plegen - nu was men, Mussert had dat reeds vernomen, tot razzia's op de studenten overgegaan zonder 'overleg' met hem, a fortiori zonder zijn 'goedvinden'! Geprikkeld vond hij slechts goed dat zijn plaatsvervanger van Geelkerken. 'gemachtigde voor binnenlandse zaken en nationale veiligheid', aan de bespreking zou deelnemen. Aan NSB-kant zou daar ook de Haagse procureur-generaal van Genechten aanwezig zijn, aan Duitse kant waren er Seyss-Inquart, Rauter, Schmidt, Wimmer, Harster en de Befehlshaber der Ordnungspolizei, SS Brigadejuhrer Heinrich Lankenau. De bedoeling was dat ook het hoofd van de Sicherheitsdienst, KnolIe (deze meende de dader van de aanslag al op het spoor te zijn), aan het overleg zou deelnemen, maar toen van Geelkerken arriveerde, trof hij KnolIe in de antichambre aan. Er vond op dat moment in Seyss-Inquarts werkkamer een opgewonden gesprek plaats. Schmidt wist dat KnolIe, Rauters ondergeschikte, regelmatig negatieve berichten over hem aan het Reichssicherheitshauptamt en aan Himmler doorgaf - hij had geweigerd, met KnolIe in één kamer aanwezig te zijn. Niet voor het eerst moest Seyss-Inquart de ruziënde kemphanen Schmidt en Rauter tot bedaren brengen. Maar KnolIe bleefbuiten. Van Geelkerken en de inmiddels gearriveerde van Genechten konden binnenkomen.