Schrieke voelde daar niet voor. Dat was zijn ambtenaren (die, voor hij hun chef werd, haastig het departementsarchief 'gezuiverd' hadden) bijzonder welkom. Zij gingen hem in menig opzicht waarderen: Schrieke werkte vlug, hij liet hun een ruime mate van zelfstandigheid, hij weigerde NSBpropaganda (muurkranten bijvoorbeeld) tot het departement en de daaronder ressorterende diensten toe te laten en hij was voor elke pressie in de richting van het niet-vervolgen van NSB'ers die met de strafwet in aanraking gekomen waren, ongevoelig. In de praktijk was hij, bedachtzaam als hij was, vaak geen scherpslijper - op ideologisch terrein wèl. Zijn abstracte waardering voor het nationaal-socialisme kende nauwelijks grenzen en hij verstond het, die waardering vrij te houden van elke confrontatie met wat het door hem geprezen stelsel reëel betekende. Het nationaal-socialisme mocht er zich, meende hij, 'in tegenstelling tot zijn tegenstanders op beroemen dat het er krachtig naar heeft gestreefd en er zeker beter in geslaagd is om in zijn praktijk eer en menselijkheid naar vermogen hoog te houden' die uitspraak publiceerde Schrieke in de lente van '44, na bijna vier jaar bezerting." Hij was dus niet alleen doof maar, zou men kunnen zeggen, ook blind. Beter misschien: hij had de nonnen van de vijand, van de bezetter,J. J.(Doe 1-I745, a-2). 3 J. J. Schrieke: Bezet Nederland en het Haagse LandoorlogregleDepartement van JustitieFruin, H. M.Nationaal-Socialistische Beweging (NSB)Radiotoestellen, rooflinlevering vanRazzia'sSchrieke, J. J.Vegre, W. L. Z. van derVorderingen/Inlevering/RoofWestra, D. H.Wimmer, F.DE NIEUWE SECRETARIS-GENERAALtot de zijne gemaakt. 'Prof Schrielee'; zo schreef Ranter aan Himmler, toen Schrieke bijna twee jaar in functie was, 'ist absolut grossgermanisch im Sinne der Reichsidee ausgerichtet wid ein treuer und verldsslicher Anhänger des Führers, einer der anstiindigsten NSB' er in HoI/and über haupt. Der einzige Fehler bei Schrieke ist, dass seine Frau Malaienmischling und er se/hst sehr schwerhorig ist."