Elk van deze Duitse verordeningen C.q. besluiten van 'foute'
secretarissengeneraal had niet alleen de brede massa der bevolking in haar belangen geschaad maar ook en juist haar rechtsgevoel gekwetst - een rechtsgevoel dat trouwens niet minder gekwetst w as door talloze andere maatregelen die volgens de Duitsers niet 'van wetgevende'
maar 'van politionele aard'
waren. Daarover sprak de Strafkamer van de Hoge Raad niet, maar de overgrote meerderheid van de bevolking voelde die 'wetgevende'
en 'politionele'
maatregelen als één geheel. Trouwens, op 'politionele'
maatregelen (in januari' 42 waren reeds duizenden gijzelaars, Joden en politieke gevangenen weggevoerd) plakten de Duitsers stééds het etiket van 'verzekering van de openbare orde'
, dat de Strafkamer van de Hoge Raad voor de 'wetgevende'
maatregelen van voldoende waarde vond om zich van elke toetsing te onthouden.