Er volgde een strafappèl van drie uur, alle politiemannen die zich onder de gevangenen bevonden, werden in de 'bunker'
opgesloten (zij zaten daar zes weken vast) en ook in de Krankenbeu werd ingegrepen: de kamp-SS die er van overtuigd was dat Smits vooral daar veel hulp gevonden had (dat was in zoverre niet juist dat vrijwel niemand er wist dat hij weer goed kon lopen), sloot alle Nederlandse artsen in de 'bunker'
op; zij kregen, toen zij daaruit ontslagen werden, het verbod opgelegd, ooit weer de Krankenbau te betreden. Daar waren zij door artsen onder de Belgische gevangenen vervangen, die, aldus dr. Steijns, 'medisch zeker even goed werkten, maar niet meer in staat waren, sabotagedaden te plegen of aan ontsnapping en correspondentie van gevangenen mee te werken."