Al in de zomer van '43 hadden Ranter allerlei klachten over Chmielewski'
s optreden bereikt - Ranter had toen als Höherer SS und Po/izeifohrer en Gerichtsherr over allen die in Nederland op de SS-sector werkzaam waren, een SS-Richter naar Vught gezonden. Diens bevindingen zijn onbekend. Via welk kanaal Ranter van de feestkrant kennis gekregen heeft, weten wij al evenmin, maar hij kreeg het blaadje in handen en nam aan dat het bestaan ervan buiten het kamp bekend zou worden (talrijke gevangenen wisten van die krant af en er werden regelmatig gevangenen ontslagen), ja dat de kans groot was dat de Londense radio door een van de spionagegroepen ingelicht zou worden en het gebeurde propagandistisch zou uitbuiten. Begin oktober '43 werden Chmielewski en zijn adjudant gearresteerd en een maand of acht later veroordeelde het te Berlijn gevestigde SS und Polizeigericht I Chmielewski tot vijftien jaar tuchthuisstraf (de aan de adjudant opgelegde straf is niet bekend). Rimmler nam de zaak niet zo zwaar op: hij weigerde het vonnis te bekrachtigen. Chmielewski werd begin '45 zelfs volledig gerehabiliteerd -- Lennertz, de eerste Lageralteste van Vught, zag hem eind april' 45 nog in Mauthausen rondlopen '
in volornaat als Hauptsturmführer.'2