Gaven de maatregelen die het uiterlijk verschil tussen de Joden en de Schutzhäftlinge in Vught ophieven, de resterende Joden het gevoel dat zij minder bevreesd behoefden te zijn om gedeporteerd te worden? Wellicht. Maar dat optimisme was, als steeds, ongerechtvaardigd. In september en oktober kwam het tot nieuwe transporten en met uitzondering van deJ. op 7 1Diamantgruppe (Vught, Westerbork)Grunewald, A .Philips-Kommando (Vught)Sanregoeds, A.Vught, concenrrariekarnpWijk, J. H. vanGEDEPORTEERDE JODENDiamantgruppe en de Philips-groep werden op 15 november '43 alle Joden die zich toen nog in het JDL bevonden, op transport gesteld: elfhonderdvijftig, ongeveer de helft mannen en de helft vrouwen en kinderen." Hun kampkleding mochten zij niet meenemen, de mannen kregen, Santégoeds zag het, 'een hemd en onderbroek van de hoop die als onherstelbaar is weggegooid', en een versleten en gekrompen 'boevenpak' - klompen 'moesten zij kiezen uit voorraden die 'totaal mismaakt' waren. Dat moesten ook de vrouwen doen; zij kregen hetzelfde waardeloze ondergoed, voorts een zebra-jurk, 'geen kousen'. Verder mochten zij niets meenemen: geen haarkammen, geen corsetten. In groepen van vijftig werden mannen en vrouwen in vrachtauto's naar het station Vught gereden waar een goederentrein van de Franse spoorwegen gereedstond - eerst de mannen. Met hen gingen enkele Schutzhäftlinge mee om bij het inladen te helpen. 'Als alle mannen ingeladen zijn, zien we', aldus Santegoeds, 'de eerste vrachtwagens met vrouwen en meisjes de losplaats oprijden. Hun loshangende haren fladderen in de wind. Allen schreien."